روانشناسی مفهوم پنهان در معاملات

هر روز ما کارهای بسیار زیادی در جهت تغییر محیط انجام می دهیم. بذر گندم را در زمین های کشاورزی می کاریم تا گندم های زیادی را درو کنیم ، یا ورود داروهای طبیعی و شیمیایی به داخل بدن به بهبود اعضاء معیوب کمک می نمائیم ، سنگ های معدنی را با ابزارهای مکانیکی از زیر زمین خارج کرده و با اعمال تغییرات فیزیکی و شیمیایی ، فلزات گران بهای آن را استخراج می نمائیم تا در ضنایع مختلف بکار بگیریم و …

اینها از جمله تغییراتی است که ما هوشمندانه آن ها را ایجاد می کنیم ، اما وضعیت در بازارهای سرمایه این گونه نیست ، شما در معامله گری هرگز نمی توانید کنترلی بر بازار داشته باشید و در آن تغییراتی ایجاد نمائید. درخواست شما برای حرکت قیمت در جهت مورد دلخواهتان اهمیتی ندارد و هرگز نمی توانید بازار را در جهتی خاص به حرکت در آورید و قصد شما هم هیچ تاثیری نخواهد داشت . ما هیچ ابزار و امکانی برای تاثیرگذاری بر بازار در اختیار نداریم. به نظر شما چه باید کرد؟ شاید بهترین پاسخ این باشد که اگر نمی توانیم هیچ کنترلی بر بازار داشته باشیم، بر خودمان که می توانیم.

تنها چیزی که می تواند ما را در این امر موفق کند این است که بتوانیم بر خودمان کنترل داشته باشیم. این یکی از موفق ترین رازهای موفقیت در بازار محسوب می شود که بسیاری از معامله گران از آن غفلت می کنند.

اگر قادر نباشید که بر احساسات درونی خود کنترل داشته باشید هرگز نمی توانید آموخته ها و تجربیات خود در بازار را بکار ببرید. تاکنون با افراد زیادی مواجه شده ام که علیرغم کسب دانایی کافی و مناسب معامله گری نمی توانند آموخته های خود را در بازار واقعی بکار گیرند. مشکل این دسته از افراد عدم کنترل درونی می باشد در حالی که این مهم سهم بسزایی در بهبود کارایی معاملاتی افراد ایفاء می کند.

شاید این جمله لاری لوین در کتاب رازهای معامله گری غیر احساسی تائیدی بر این مهم باشد که: 

فردی با دیسپلین شخصی خوب ولی متد کاری ضعیف، کارایی بهتری خواهد داشت از کسی که دیسیپلین کاری ضعیفی دارد ولی از بهترین متد کاری موجود استفاده کند.

ما در دروس آتی تلاش خواهیم نمود شما را با این زاویه پنهان در معامله گری آشنا نموده که بی شک این دروس و هر مطلب موجود در سطح اینترنت نیازمند تمرین و مطالعات بیشتر در محیط کارزار معامله گری می باشد تا رنگ و بوی عمل را به خود گرفته و در موفقیت شما کارساز باشد.

با تشکر – خلیل رحمانی