آموزش مدیریت ریسک و سرمایه – روش حجم ثابت

روش های مدیریت ریسک و سرمایه (حجم ثابت)

مدیریت سرمایه به تصمیماتی گفته می شود که از طرف معامله گر گرفته می شود تا با حداقل کردن ریسک، بیشترین مقدار سود را کسب کند.

تا اینجا شما با اصول پایه ای مدیریت سرمایه آشنا شدید. در ادامه با روش های مدیریت سرمایه صحیح و اشتباهی که رایج است آشنا می شوید.

روش های مدیریت سرمایه در معاملات تنوع زیادی دارند اما روش هایی که عمومیت دارند تعداد محدودی هستند.

روش های مدیریت سرمایه مدل یا استراتژی به سود رسیدن در بازار نیستند. بدین معنی که تنها با ایجاد یک روش مدیریت سرمایه ایده آل نمی توان بر روی حساب سود کسب کرد بلکه مدیریت سرمایه یک الزام برای روش تحلیلی و مدیریت معاملات است.

روش های مدیریت سرمایه دارای ریسک های گوناگون هستند اما در اینجا ما به توضیح مهمترین این روش ها می پردازیم.

تعریف: در روش حجم ثابت مشتری با هر میزان سرمایه و بدون توجه به مقدار سود یا زیان معاملات قبلی خود، از مقدار حجم ثابت و مشخصی برای معامله استفاده می کند.

مثال: در این روش یک مشتری خاص چه 1000 دلار در حساب داشته باشد چه 10000دلار در حساب داشته باشد با حجم فرضی یک لات استاندارد معامله می کند.

نکته کلیدی: اینکه مشتری با چه مقدار حجم معامله می کند در این روش بیشتر از آنکه به مدیریت سرمایه وی ربط داشته باشد بر اساس مقدار پذیرش ذهنی مقدار سود و زیان یک معامله است. این مقدار پذیرش نیز بستگی به شرایط معاملاتی وی در حساب های دمو، آموزش های فراگرفته شده، انتظار وی از پتانسیل بازار، درجه ریسک پذیری، مقدار پولی که در حساب خود گذاشته است و عواملی از این دست ارتباط دارد.

دیدگاه معامله گران حجم ثابت

در این روش حساب 10000دلاری مشتری چه در صورتی که 20000 دلار شود یا 5000 دلار شود وی از همان حجم ثابت یک لات استفاده می کند و حتی در دفاع از سیستم مدیریت سرمایه خود ابراز می کند در صورتی که تغییری در حجم معاملات خود ایجاد کند معاملاتش تبدیل به ضرر می شود. در حالی که این موضوع ربطی به حجم معاملاتی وی ندارد بلکه انتظارات ذهنی وی از شرایط سود و زیان پولی است که منجر به زیان می شود و نه انتظارات معقولی که باید از دامنه حرکتی بازار داشت.

این دسته از معامله گران بر حسب اهرم افزایش سرمایه یا ” Leverage ” داده شده از طرف کارگزار حجم خود را انتخاب می کنند و اغلب دامنه سود و زیان مشخصی دارند که از ضعف شناخت بازار ایجاد می شود.

مزایا و معایب روش

ایراد کار این مدل این است که اگر معاملات تبدیل به سود شوند و تراز حساب مثبت باشد از حجم بهینه و سرمایه باقی مانده درست استفاده نشده است و اگر تراز حساب منفی باشد حجم ثابت ریسک بالایی را به حساب وارد می کند. در نتیجه این روش چه برای حالتی که سود ایجاد شده است چه برای حالتی که به خاطر زیان از موجودی حساب کسر شده است مناسب نیست.

پیشنهاد

این روش فقط در حساب های دمو در صورتی توصیه می شود که معامله گر بدون توجه به مقدار و موجودی حساب تمایل دارد روش و استراتژی خود در بازار را بسنجد و مقدار سود مهم نیست بلکه مقدار پوینت یا دامنه پیش بینی صحیح برای وی دارای اهمیت است. البته واضح است که در حساب واقعی غیر از بحث مقدار پوینت و دامنه پیش بینی، مقدار دلاری و پولی پیش بینی نیز مهم است بنابراین این روش در حساب واقعی کارایی ندارد.

با تشکر – خلیل رحمانی